Ten gatunek jest naprawdę nie do przeoczenia — jej dzwon, pokryty białymi kropkami, przypomina gwiaździste niebo złożone w przezroczystą, wodną kopułę.
Meduza tępokropka nie szuka subtelności. W przeciwieństwie do delikatnych, niemal niewidocznych gatunków, stoi dumnie z wizualną obecnością pełną odwagi i szlachetności. Jej ciało wydaje się bardziej zakorzenione, bardziej konkretne, jakby natura ukształtowała je nie po to, by się chować, lecz by być widocznym. A mimo to, pomimo rozmiaru i kształtu, porusza się z wdzięczną godnością i płynnym rytmem, nigdy nie sprawiając wrażenia ciężkiej czy gwałtownej.

Jej podwodny taniec jest wolniejszy, ale niesie ze sobą cichą intensywność — jak rytuał, a nie pokaz. Każdy ruch jej bogato ukształtowanych ramion wydaje się być zamierzony, jakby meduza wiedziała, że jest obserwowana i odpowiadała nie ekstrawagancją, lecz spokojną pewnością siebie.

Pochodzi z ciepłych wód Indo-Pacyfiku, zwłaszcza z rejonów wokół północnej Australii, Indonezji i Filipin, gdzie dobrze się rozwija w bogatych w składniki odżywcze lagunach i płytkich zatokach, w których światło słoneczne i ruch wody pozostają stabilne. W ostatnich latach stała się coraz bardziej popularna w prywatnych akwariach, nie tylko ze względu na wygląd, ale także ze względu na zakorzenioną, niemal architektoniczną równowagę, jaką wnosi do zbiornika.

W niewoli zachowuje się jak dominujący samotnik — punkt centralny, który przyciąga wzrok, nie przytłaczając otoczenia. Niezależnie od tego, czy jest sama, czy towarzyszą jej bardziej eteryczne gatunki, meduza tępokropka pozostaje symbolem siły w ciszy, spokojnej władzy w ruchu. To taki gatunek meduzy, który nie tylko zdobi wodę — nadaje całemu akwarium głębię i kierunek.